اغلب سيلها در اثر بارندگي شديد، آب شدن برفها و تكه يخهاي بزرگ و يا طغيان رودخانهها جاري ميشوند. بعضي از رودخانهها هر ساله به طور منظم طغيان ميكنند و از گزارشهاي سالهاي گذشته ميتوان زمان وقوع و ارتفاع بالاآمدن آب را پيشبين يكرد. سيلهاي غيرقابل پيشبيني در اثر بارانهاي سيلآساي غيرطبيعي روي زمين لخت، خيس و يا يخزده جاري ميشوند. بعضي سيلها در اثر امواج كنار دريا جاري ميشوند. در يك موج مدي توده عظيمي از آب دريا، كه گاه 6 تا 9 متر ارتفاع دارد، ناحيه گستردهاي از زمين ساحلي را كه ممكن است حد آن به 80 تا 100 كيلومتري كناره دريا برسد فرا ميگيرد. اغلب اين امواج مد دريا در اثر زلزلههاي زير دريايي اتفاق ميافتند ولي گاهي به دنبال طوفان نيز حادث ميشوند.
مناطقي كه خاكهاي چسبنده و بدون پوش گياهي دارند براي ايجاد سيل بسيار مستعد هستند دانههاي باران بر اثرضربه به خاك باعث به هم فشردگي و چسبندگي لايه سطحرويي خاك شده و از قدرت جذب خاك و نفوذ آب در عمق خاك ميكاهد و به همين علت آب بارندگي در خاك نفوذ نكرده و جاري ميشود و در همين حال شدت ضربات باران باعث حركت دانههاي خاك شده و اين دانهها را همراه خود به حركت در ميآورد و معلق شدن اين ذرات خاك باعث زياد شدن حجم آب جاري شده ميگردد.
اين آبهاي گلآلود حوضههاي كوچك، در حوضه خود اگر نيروي كوچكي به شمار آيند با پيوستن به هم و تشكيل حوضههاي بزرگ و زياد شدن حجم جاري قدرت مخربي را به وجود ميآورند كه در نهايت سبب خسارات مالي و جاني فراوان ميگردند.
بعضي اوقات بعد از يك بارندگي شديد كوتاه مدت، در سطح حوضه آبريز و يا در يك قسمت اعظم از حوضه، باعث بوقوع پيوستن سيل ميشود اين بارندگيهاي دوم هميشه باعث سيلهاي وحشتناك و تخريبگي شده است. از بارندگيهايي كه باعث سيل يمشود يكي هم بارندگيهاي خارج از فصل ميباشد (مانند بارندگيهاي تابستاني) در تابستان رودخانهها در حد كامل جاي هستند، ديگر اين كه به علت گرم بودن خاك و اختفاي هواي گرم مرطوب در حفرههاي خاك، باران شديد تابستاني نميتواند در روزنههاي خاك نفوذ كند و ناچاراً جاري ميشود و سيل و طغيان بوجود ميآيد.
عامل ديگري كه در بروز سيل مؤثر ميباشد شكسته شدن سدها و آببندها است، كه بر اثر سهلانگاري فني و يا عوارض زميني چون زلزله بوجود ميآيد و يا خرابي آب بندهاي طبيعي كه بر اثر ريزش كوه و بسته شدن گذرگاه آب حوضه آبريز درياچهاي را تشكيل اده و بر اثر فشار زياد آب سد از هم ميپاشد نيز عامل ديگري از عوامل بروز سيل ميباشد.
يكي ديگر از عوامل بروز، شكسته شدن سدهاي يخي ميباشد. مكانيسم عمل بدين صورت است كه وقتي رودخانه مقدار زيادي يخ از مناطق كوهستاني را همراه ميآورد، پس از كاهش سرعت جريان، يخها به هم پيوسته و اولين شبكه يخي را تشكيل ميدهند و با پيوستن ديگر يخها به صورت ديوارهاي در شكاف به دام افتاده و سد يخي تشكيل ميشود. شكسته شدن اين ديوار بر اثر گرما يا فشار باعث سرازير شدن آب جمع شده ميگردد. ذوب سريع برف و يخ نيز عامل مهم ديگي در بروز سيل ميباشد. برف معمولاً در كوهها بيشتر بوده و از فصل بهار به تدريج ذوب ميشود، برف به علت نياز بيشتر به گرما نميتواند يكباره ذوب شود و براي ذوب هرگرم برف بيش از79 كالري حرارت لازم است. اين مقدار كالري بيشتر از گرماي خورشيد و يا بادهاي گرم مداوم تأمين ميشود. گاهي اين ذوب به همراه بارندگيهاي شديد، طغيان رودخانهها را سبب ميگردد. فعاليتهاي آتشفشاني نيز باعث ذوب سريع برف كوهها و سيل آتي و پرحجم ميشود.
تفاوت سيل با طغيان
سيل حركت آب به صورتي كه هر چه در مسير خود دارد را به همراه ببرد و طغيان به سكون اين آبها و پيوستن آن به آب رودخانهها، درياچهها و در نتيجه بالاآمدن سطح آبهاي جاري و زير آب رفتن مناطق مسكوني و كشاورزي گفته ميشود. معمولاً طغيان در پي سيل بوده و به همين علت هر دو را به يك معني به كار ميگيرند.
معمولاً سيل در اثر عوامل زير ايجاد ميشود:
1. ريزش سريع نزولات آسماني و عدم گنجايش محل نزول.
2. عدم نفوذپذيري زمين محل و ذوب سريع برفها.
3. عدم گنجايش و عدم طراحي صحيح مسير رودخانه و سيلها
4. عدم استفاده از سيل بند و ديوارهاي محافظ در مناطق سيلخيز
5. عدم گنجايش صخرهها و جويها جهت عبور آب درمناطق شهري و مسدود شدن رودخانه به علت ريزش كوه
6. عدم لايروبي رودخانه و تجمع رسوبات سنگين و غيرطبيعي پشت سدها.
7. خرابي سيلبندها، سدها و مخازن آب.
سيلابها بر دو گونهاند:
1. سيلابها آرام : كه در اثر افزايش حجم ناگهاني آب رودخانهها و درياچهها در اثر بارندگي در طي روزها و هفتهها ايجاد ميشود.
2. سيلابهاي ناگهاني : كه در اثر افزايش حجم آب رودخانهها و درياچهها ايجاد شده و با خود مرگ و مصدوميت افراد و تخريب منازل را به همراه دارد. اين سيلابها ممكن است بر اثر بارانهاي سيلآسا، گردباد تخريب ديوارهاي سد و ذوب شدن سريع يخ به وجود آيد.
مهمترين خسارات سيل
تخريب پلها، تخريب جادهها، تخريب زمينهاي كشاورزي، تخريب چاهها و قناتها و تخريب بندها و سدها، تخريب منازل مسكوني ازدياد ناقلين (مالاريا)، آلودگي آب، از بين رفتن محصولات و حيوانات اهلي (سوء تغذيه) آسيب به مكانهاي بهداشتي و ارتباطي.
زيانهاي ناشي از سيل مربوط به پوشيده شدن زمين از آب و نيز فشار خود آب است. سيل ممكن است لولههاي آب يا فاضلا را جابهجا كند. در يك مورد، 5 كيلومتر از يك لوله 90 سانتيمتري آب را سيل با خود برده است.
ممكن است تأسيسات تصفيه آب و تلمبه خانهها زير آب فرو روند و گل و لاي داخل تلمبهها، موتورها و ساير تجهيزات شوند كه اين امر سبب تعميرات گران و وقتگيري خواهد شد. آسيب ساختمانهاي محافظ چاهها و چشمهها ممكن است منجر به آلودگي آب آشاميدني شود. تأسيسات تصفيه فاضلاب و لولههاي خروج فاضلاب بيشتردر معرض صدمات سيل قرار ميگيرد. پس زدن آب در لولههاي فاضلاب بيشتر در معرض صدمات سيل قرار ميگيرند. پس زدن آب در لولههاي فاضلاب سبب سرريز شدن آدمروها، مخازن فضولات و چاههاي فاضلاب ميشود. به علت بالا آمدن سطح آب انواع زباله در نقاط مختلف پخش ميشوند كه جمعآوري و دفع آنها مشكل مهمي ايجاد ميكند. جمع شدن زباه و فضولات سبب افزايش مگس و جوندگان ميشود. دفن مردگان و زير خاك كردن لاشه حيوانات مرده مواقعي مشكل فوري و مهمي را به وجود ميآورد.
شگفت اين كه هنگام وقوع سيل خطر آتشسوزي نيز افزايش مييابد. بالا آمدن سطح آب ممكن است سبب واژگون شدن مخازن نفت يا بنزين شود و يا ورود آب به مخازن برگ مواد سوتي سبب پخش شدن آنها در منطقه وسيعي گردد. اگر جرقهاي به اين مواد سوختي برسد آتش به سرعت همه جا را فرا ميگيرد، زيرا اشغال شناور در سطح آب و ساير اشياء معمولاً همگي مواد قابل اشتغالاند. گاه اتصال در شبكه برق ساختمانهايي كه زير آب رفتهاند،باعث آتشسوزي و برقگرفتگي ميشود. تأسيسات بهسازي مناطق ساحلي ممكن است به هنگام هجوم اين امواج ويران شوند و يا در اثر شسته شدن زمين و فرو ريختن آن، در معرض صدمه قرار گيرند.
اين حوادث ممكن است موجب مرگ و مير فراوان ولي تعداد محدودتر، مجروح گردند، علل عمده بيماري و مرگها اصولاً در اثر غرق شدن، برقگرفتگي، عفونتهاي حاد تنفسي، حيوان گزيدگي و زخمها و در بين ضعيفترين افراد جامعه اتفاق ميافتد. در طوفانهاي استوايي و يورش امواج خروشان، در نوامبر 1977 كه تعداد 70000 نفر را در آندارپرادش هند مورد تهاجم قرار داد، حداقل تعداد 10000 نفر كشته و فقط 177 نفر مجروح غالباً داراي شكستگي پا و بازو بر جاي گذاشت.
در ايران گرچه در بسياري از نقاط بارندگي كم است اما در بيشتر مناطق ممكن است 60 درصد بارندگي ساليانه در يك شبانه روز رخ دهد. همين عامل به همراه شيبهاي تند كوهستاني البرز و زاگرس – كه شهرهاي ما را در دامنه خود جاي دادهاند – باعث شده است كه بروز سيل يكي از نگرانيهاي عده – تقريباً در تمام فصول سال – باشد. سيل در ايران به دليل ويژگيهاي زمينشناسي و تخريبهاي زيست محيطي بسيار آلوده بوده و گل و لاي زيادي به همراه دارد. به همين دليل نيز اغلب سيلابها در ايران، خسارات زيادي وارد ميكنند. سيل روزانه 200 ميليون تومان زبان به اقتصاد ملي وارد ميسازد.
طبق يكي از گزارشهاي طرح ملي آمادگي و كنترل سوانح طبيعي كشور ايران در 25 سال گذشته يا 967 سيل روبرو بوده كه از اين ميان 117 سيل بسيار مهم و يا خسارات و تلفات فراوان همراه بوده است. طي اين سالها به طور متوسط با 39 سيل در سال، 916 ميليارد و 200 ميليون تومان به كشور خسارت وارد شده است كه متوسط خسارت سالانه 36 ميليارد و 600 ميليون تومان بوده است. طي 25 سال گذشته (از 1351 تا 1375) 5/42 ميليون نفر از جمعيت كشور تحت تأثير سيل بودهاند. طي اين مدت دو ميليون و 892 هزار و 400 نفر بيخانمان شده و سالانه به طور متوسط 500 واحد مسكوني ويران و يا آسيب ديه است. در گزارش ديگري از ستاد حوادث غير مترقبه كشور آمده است كه فقط در سال 1370 در كشور 61 سيل و 27 زلزله رخ داده است.
خانهسازي در حريم رودخانهها، آن هم با مصالح نامناسب علت اصلي خسارات سيل در بسياري از شهرهاي كشور بوده است. در شهرهاي بسياري از كشورها كه از لحاظ وجود رودخانه شرايط مشابهي با ما دارند، به دليل پر ارزش بودن زمين و يا به جهت استفاده از زيبايي رودخانه، خانههايي زيادي بر ساحل رودخانهها ساخته ميشوند اما تدابير كارشناسي ظريفي نيز جهت پيشبيني خطرات سيل به كار ميرود. اغلب درچنين شهرهايي هيچگاه مجوز زيرزمين به ساخت و سازها تعلق نميگيرد. خانهها به گونهاي ساخته ميشوند كه آب بتواند به راحتي از زيربنا عبور نمايد. دادن مجوز ساخت زيرزمين در ساختمانهايي كه در نزديكي مسير و يا سواحل رودخانهها بنا ميشوند، توسعه بيرويه شهر كه به دليل تغيير سطح پوشش زمين، قابليت نفوذپذيري آن را از بين ميبرد، تنگ كردن مجاري و مسيرهاي مهم شهرها بتون كردن آنها كه شتاب آب را بالا ميبرد، پمپاژ كردن آب به ارتفاعات بالا كه به رانش زمين حساس هستند و … از جمله اشتباهات مديريتي هستند كه شهرداريها و مديران شهري نبايد مرتكب آنها شوند.
اقدامات قبل از وقوع سيل
1. لزوم رعايت اصول و ضوابط مهندسي رودخانه در احداث پلها مطابق استاندارد.
2. مطالعه و اجراي طرحهاي سيستم هشدار سيل (مناطق پرجمعيت، كوهستاني و رودخانههاي بزرگ).
3. حفاظت و جلوگيري از دخل و تصرف غيرمجاز در بستر رودخانهها و مسيلها.
4. پاكسازي و دفع انباشتههاي طبيعي و مصنوعي در محدوده پلها و زيرگذرها با هماهنگي شركتهاي آب منطقهاي.
5. لزوم استفاده از كارشناسان شركتهاي آب منطقهاي در هنگام بروز سيلاب به منظور ثبت آمار و خسارات سيلاب و يكنواختسازي آمار و اطلاعات و استفاده از نظرات كارشناسي شركتهاي آب منطقهاي در زمينه تحليل علل بروز و تشديد سيل و چگونگي مقابله و كاهش خسارات در حين وقوع سيل.
6. نصب تابلوهاي هشدار سيل در مسير رودخانههاي سيل خيز (در نقاط خاص و مهم و با توجه به شرايط رودخانهها و مسير سيلها).
7. ايجاد نظام هشدار و مديريت سيل (حوزههاي كوچك و پرجمعيت كوهستاني – مناطق شهري – رودخانههاي بزرگ).
8. لزوم به كارگيري و توسعه نقش بيمه در سرمايهگذاري طرحهاي پيشگيري و جبران خسارات ناشي از سيل.
9. ارايه خدمات آموزش عمومي از طريق جمعيت هلالاحمر، آموزش و پرورش و رسانههاي عمومي با هماهنگي كميتههاي فرعي پيشگيري از سيل در استانها.
10. اصلاح بستر رودخانهها:
الف) عريض كردن بستر رودخانه
ب) عميق كردن در اثر لايروبي
ت) عريان كردن رودخانه از نباتات
ث) تسطيح رودخانهها
ج) تصحيح مسير براي كم كردن طول رودخانه
11. ايجاد سيل برگردان:
الف) ايجاد ديوارهها در كنار رودخانهها.
ب) كندن كانالهاي عرضي و موانع در مسير سيل.
پ) منحرف كردن آبهاي تجمع شده به مناطق ديگر.
ت) ايجاد سيل شكن در درهها براي جلوگيري از تجمع آب.
12. ايجاد و ساخت سدها و آب بندها: بهترين چاره است كه ميتوان در توليد برق و آبياري از آن استفاده كرد.
13. حفاظت از بستر رودخانهها: در حوضههاي مرتفع با استفاده از مصالح ساختماني.
14. حفاظت بيولوژيكي : عدم كاشت درخت در كنار رودخانهها و ايجاد پوشش گياهي و جنگلها براي كم كردن سرعت قطرات باران.
15. ايجاد سرعت شكنهاي بتوني و سنگي در مسير بستر رودخانهها و مسير سيلابها
اقدامات هنگام سيل
1. هميشه و همه جا اصل خونسردي را حفظ كنيد.
2. براي اطلاع از وضعيت و گرفتن دستورات لازم به راديو، تلويزيون و يا اعلام بلندگوهاي عمومي گوش دهيد در صورتي كه دستور تخليه داده شد فوراً اين كار انجام دهيد.
3. وسيله روشنايي تهيه كنيد (چراغ قوه، شمع و …)
4. به سرعت كمي غذا و آب ذخيره كنيد. (ممكن است منابع آب آلوده گردد و مواد غذايي يافت نشود) و از مصرف مواد غذايي در تماس با سيل و فاقد ظرف ضد آب خودداري شود. از غذاهاي كنسرو شده سالم استفاده نماييد.
5. در خارج از منزل مواظب سيمهاي برق كه روزي زمين افتاده (خصوصا در آب) باشيد تا دچار برقزدگي نشويد.
6. در هنگام رانندگي مراقب شيبها و پيچهاي جاده باشيد به آرامي و با خونسردي رانندگي كنيد (ترمزها بخوبي كار نميكند).
7. اگر خانه شما در محل مرتفعي است و خطر آب گرفتگي شما را تهديد نميكند نياز به خروج از منزل نميباشد.
8. جريان برق، آب و گاز را براي اجتناب از آتشسوزي و برقگرفتگي و انفجار قطع كنيد.
9. در صورت ترك خانه اشياء گران قيمت را به محلهاي بالاتري در منزل ببريد درها را قفل كنيد.
10. مناطق كم ارتفاع را سريعا ترك نماييد.
11. به نقطه مرتفعي دور از رودخانهها، نهرها و زهكشي برويد.
12. از فاضلابها و جويبارهاي به ظاهر آرام دوري نماييد. و از ورود به جريان پرشتاب آب بدون توجه به قابليت شناگري كه خطر غرق شدن را به دنبال دارد، اجتناب كنيد.
13. سيلابهايي كه سطح جاده و پلها را پوشانده است داراي قدرت مافوق تصور است.
14. راهرفتن و يا رانندگي در سيلاب خطرناكترين كاري است كه ممكن است انجام دهيد.
15. وسايل نقليه، حيوانات مزرعه و اشياء قابل حمل و نقل را به نزديكترين محل مرتفع انتقال داده شود. خودروها و وسايل نقليه محلهاي امني در مقابل سيل نميباشد زيرا خودرو ممكن است در آب جاري از كار بيافتد و يا توسط آب حركت داده و برده شود.
16. حشرهكشها را از آب دوري كنيد چون امكان دارد آلودگي خطرناكي را موجب شود.
17. هيچگاه به تنهايي در يك ناحيه سيلزده، به اين طرف و آن طرف ندويد.
18. آبهاي جمع شده در گودالهاي مناسب براي رشد حشرات بخصوص پشهها ميباشد. لذا از توري در محل اقامت استفاده گردد و پوشاك آستين بلند و چكمههاي ساق بلند بپوشيد.
