حوالی ساعت ۱:۲۵ بامداد ۲۴ ژوئن ۲۰۲۱ به وقت محلی (۹:۵۵ صبح پنج‌شنبه، ۳ تیر ۱۴۰۰ به وقت تهران) بخشی از یک آپارتمان ۱۲ طبقه به نام «برج جنوبی چمپلین» (یا «شمپلین») در منطقه‌ی «سرف‌ساید» در حاشیه‌ی شهر میامی در ایالت فلوریدای آمریکا فرو ریخت. طی یک هفته‌ی گذشته، بسیاری از خبرگزاری‌های آمریکایی اخبار این حادثه را به صورت زنده پوشش داده‌اند و تصاویر عملیات نجات و حواشی آن را نیز پخش زنده کرده‌اند؛ عملیاتی که چند ساعت پیش از سفر جو بایدن، رئیس‌جمهور آمریکا، به محل حادثه، به حالت تعلیق درآمد، اما اکنون دوباره از سر گرفته شده است. در گزارش پیش رو توضیحات بیش‌تری درباره‌ی این حادثه خواهید خواند.
«تخریب پیش‌رونده»؛ یادآور حادثه‌ی تلخ پلاسکو
از نظر مهندسی، اتفاقی که برای برج جنوبی چمپلین رخ داد، «تخریب پیش‌رونده» یا «تخریب تصاعدی» نامیده می‌شود. در این نوع تخریب، یک یا چند بخش اصلی سازه دچار تخریب می‌شود و همین مسئله، «تخریب نامتجانس» سازه را به دنبال دارد. به عنوان نمونه، وقتی صرفاً یکی از ستون‌های اصلی سازه فرومی‌ریزد، اما در نتیجه‌ی سنگینی طبقات بالاتر روی طبقات پایین‌تر، تمام سازه از هم فرومی‌پاشد. این نوع تخریب می‌تواند در نتیجه‌ی عوامل مختلفی مانند اشتباه در طراحی، آتش‌سوزی، اضافه‌بار، یا بلایای طبیعی رخ دهد، یا حتی برای تخریب کنترل‌شده‌ی ساختمان مورداستفاده قرار گیرد.
یکی از آخرین موارد مهم از این نوع تخریب در جهان، تا پیش از حادثه‌ی اخیر در فلوریدا، تخریب ساختمان «پلاسکو» در ایران به شمار می‌رود؛ ساختمان ۱۷ طبقه‌ای که اواخر سال ۱۳۹۵ (۵۴ سال پس از افتتاحش) در نتیجه‌ی آتش‌سوزی فروریخت و خاطره‌ی تلخی را در ذهن مردم ایران و جهان باقی گذاشت که تا سال‌ها از یاد نخواهد رفت. این حادثه‌ی دل‌خراش منجر به فوت ۱۰ شهروند و ۱۶ آتش‌نشان شد.
اتفاقی که در برج جنوبی چمپلین (که ۴۰ سال از عمرش می‌گذرد) رخ داد، از نوع تخریب پیش‌رونده تشخیص داده شده و ارزیابی‌های اولیه عوامل متعددی را دلیل این حادثه دانسته‌اند. از جمله عواملی که قبلاً هم به صورت مستند درآمده‌اند، نواقص موجود در سازه‌ی برج هستند؛ به‌ویژه ایراد در عایق‌بندی کف استخر از همان روز اول، و تأثیر احتمالی نفوذ بیش‌ازحدِ آب شور به بخش‌های مختلف سازه که با گذشت زمان منجر به ترک برداشتن و فروپاشی ستون‌های بتن آرمه‌ی ساختمان و خوردگی میل‌گردهای درون آن‌ها شده است
طبق گزارش‌های موجود، تخریب بین ساعت‌های ۱:۲۴ تا ۱:۲۵ بامداد آغاز شد. مأموران آتش‌نشانی از چند دقیقه قبل، در پی تماس ساکنانی که صدای ترک برداشتن و خرد شدن دیوارها را شنیده بودند، عازم ساختمان شده بودند و طولی نکشید که معلوم شد نیروهای بسیار بیش‌تری برای آغاز یک عملیات نجات تمام‌عیار لازم است. دو بخش از ساختمان به فاصله‌ی هفت ثانیه از هم فرو ریختند. تعدادی از ساکنان موفق شدند از شکاف دیوارها و از طریق پارکینگ همکف که چند سانتی‌متری هم آب گرفته بود، خودشان را نجات بدهند..
